Η ανθρώπινη φωνή είναι το τελειότερο, αλλά και το πιο ευαίσθητο μουσικό όργανο. Γι αυτό θέλει ειδική και προσεκτική μελέτη. Στο πρόγραμμα της μονωδίας οι σπουδαστές μελετούν την τεχνική, αλλά και το ρεπερτόριο της όπερας, του ορατορίου και του Lied.
Στο κλασσικό τραγούδι μαθαίνουμε μέσα από φωνητικές ασκήσεις, να χρησιμοποιούμε το φωνητικό όργανο σωστά (αναπνοές, τοποθέτηση, έκταση) που έχει σαν αποτέλεσμα τη σωστή καλλιέργεια της φωνής μας.
Μια βασική κατηγοριοποίηση της ανθρώπινης φωνής αφορά το φύλο, την έκταση και το ηχόχρωμα. Έτσι, λοιπόν, έχουμε την υψίφωνο ή soprano (ψηλή γυναικεία φωνή), τη μεσόφωνο ή contralto (χαμηλή γυναικεία φωνή), τον οξύφωνο ή tenoro (ψηλή ανδρική φωνή) και το βαθύφωνο ή basso (χαμηλή ανδρική φωνή). Αντίστοιχα, σε κάθε βασική κατηγορία φωνής, και λαμβάνοντας υπόψιν επιπρόσθετους παράγοντες που διαμορφώνουν το ιδιαίτερο και μοναδικό χαρακτήρα κάθε φωνής (τονικό και ερμηνευτικό εύρος, κέντρα κ.λ.π.), έχουμε υποκατηγορίες (π.χ.soprano leggiera, δραματική mezzo-soprano, λυρικός τενόρος, μπασσο-βαρύτονος, κ.λ.π). Η ανθρώπινη φωνή είναι το μουσικό εκείνο όργανο που μπορεί να εκφράσει καλύτερα από κάθε άλλο το ανθρώπινο συναίσθημα, γι’ αυτό το λόγο και το ρεπερτόριο είναι ιδιαίτερα ευρύ. Από θρησκευτικά ορατόρια μέχρι όπερες, η ανθρώπινη φωνή κατέχει εξέχουσα θέση στις επιλογές των εκφραστικών μέσων των συνθετών ανά τους αιώνες.
Μια καλή ηλικία για να ξεκινήσει ένας σπουδαστής κλασικό τραγούδι είναι όταν θα έχει ολοκληρωθεί το σώμα και όταν θα έχει τελειώσει και η αλλαγή της φωνής(μεταφώνηση). Από 16 ή 17 ετών είναι μια καλή ηλικία για να ξεκινήσει κάποιος, φυσικά κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, οπότε κάποιοι μπορεί να είναι έτοιμοι νωρίτερα ή κάποιοι άλλοι αργότερα. Αυτό θα το κρίνει ο δάσκαλος από την εμπειρία που έχει.