Η ονομασία της τρομπέτας προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «στρόμβος», που σήμαινε «μεγάλο θαλασσινό κοχύλι». Ο σωλήνας της αύγχρονης τρομπέτας είναι αναδιπλωμένος για πρακτικούς λόγους (η αρχαία σάλπιγγα που ήταν πρόγονός της είχε ευθύ σωλήνα).
Η τρομπέτα έχει τρεις βαλβίδες.
Είναι όργανο με ηχητική ευελιξία, και ο λαμπρός, γεμάτος του ήχος καλύπτει μια μουσική έκταση από τρεις σχεδόν oκτάβες.
Χρησιμοποιείται και ως σολιστικό όργανο, κυρίως στην τζαζ.
Η τρομπέτα βρήκε τη θέση της στη συμφωνική ορχήστρα και τη μουσική δωματίου στα τέλη του 19ου αιώνα και στη συνέχεια αναδείχθηκε ως σολιστικό όργανο.
Ο ήχος της τρομπέτας μπορεί να αλλάξει και με τη χρήση της σουρντίνας (ελληνιστί πνιγεύς), ενός εξαρτήματος που σφηνώνεται στην καμπάνα του οργάνου. Υπάρχουν πολλά είδη σουρντίνας και οι ήχοι που παράγουν ποικίλλουν, από πνιχτούς μέχρι διαπεραστικούς.